Featured การกระทบกระทั่งกันของสังคมคนปฎิบัติธรรม - คำสอน หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ

​

ทัศนะต่างกันและอุเบกขาธรรม
หลวงปู่ดู่ พฺรหฺมปัญโญ วัดสะแก จังหวัดพระนครศรีอยุธยา​

จากหนังสือ พรหมปัญโญบูชา

​

ทรรศนะต่างกัน ​

การมาอยู่ด้วยกัน ปฏิบัติด้วยกันมากเข้าย่อมมีเรื่องกระทบกระทั่งกันเป็นธรรมดา ตราบใดที่ยังเป็นปุถุชนคนธรรมดาอยู่ ทิฐิความเห็นย่อมต่างกัน ขอให้เอาแต่ส่วนดีมาสนับสนุนกัน อย่าเอาเลวมาอวดกัน การปรามาสพระก็ดี การพูดจาจ้วงจาบในพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์หรือท่านที่มีศีลมีธรรมก็ดี จะเป็นกรรมติดตัวเราและขัดขวางการปฏิบัติธรรมในภายหน้า ดังนั้น หากใครทำความดี ก็ควรอนุโมทนายินดีด้วย แม้ต่างวัดต่างสำนักหรือแบบปฏิบัติต่างกันก็ตาม ไม่มีใครผิดหรอก เพราะจุดมุ่งหมายต่างก็เป็นไปเพื่อความพ้นทุกข์เช่นกัน เพียงแต่เราจะทำให้ดี ดียิ่ง ดีที่สุด เท่านั้น ขอให้ถามตัวเราเองเสียก่อนว่า แล้วเราล่ะถึงที่สุดแล้วหรือยัง ​

​

หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ​

อุเบกขาธรรม​

การอยากชวนคนมาวัด มาปฏิบัติให้มาก ๆโดยลืมดูพื้นฐานจิตใจของบุคคลที่กำลังจะชวนว่า เขามีความสนใจมากน้อยเพียงใด หลวงปู่ท่านบอกว่า
ให้ระวังให้ดีจะเป็นบาป เปรียบเสมือนกับการจุดไฟไว้ตรงกลางระหว่างคน 2 คน ถ้าเราเอาธรรมะไปชวนเขา เขาไม่เห็นด้วย ปรามาสธรรมนี้ซึ่งเป็นธรรมของพระพุทธเจ้า ก็เท่ากับเราเป็นคนก่อแล้วเขาเป็นคนจุดไฟ บาปทั้งคู่ เรียกว่า เมตตาพาตกเหว
หลวงปู่ได้ยกอุทาหรณ์ สอนต่อว่า
เหมือนกับมีชายคนหนึ่งตกอยู่ในเหวลึก มีผู้จะมาช่วย คนที่หนึ่งมีเมตตาจะมาช่วย เอาเชือกดึงขึ้นจากเหว ดึงไม่ไหวจึงตกลงไปในเหวเหมือนกัน คนที่สองมีกรุณามาช่วยดึงอีก ก็ตกลงเหวอีก คนที่สามมีมุทิตามาช่วยดึงอีกก็พลาดตกเหวอีกเช่นกัน คนที่สี่สุดท้ายเป็นผู้มีอุเบกขาธรรมเห็นว่าเหวนี้ลึกเกินกว่ากำลังของตนที่จะช่วย ก็มิได้ทำประการใดทั้ง ๆ ที่จิตใจก็มีเมตตาธรรมที่จะช่วยเหลืออยู่
คนสุดท้ายนี้จึงรอดชีวิตจากการตกเหวตามเพราะ อุเบกขาธรรมนี้แล

OOO​

​

สาธุๆสาธุ กราบ กราบ กราบ บูชาพระธรรม พุทโธ ธัมโม สังโฆ หลวงปู่ดู่ ​

 

ขอกราบเท้าหลวงปู่ดู่ ที่มอบธรรมะนี้ไว้เพื่อช่วยเตือนสติครับ

กราบ กราบ กราบ

 

..............

อนุโมทนา สาธุ และ ขอบคุณค่ะ น้องนิก


(i)ธรรมคำสอนของหลวงปู่ใช้ได้ดี ทุกที่ ทุกกาลเวลา จริงๆ.

จากคำครู หลวงปู่- ครูบาอาจารย์ อริยะสงฆ์ สายหลวงปู่ทวด หลวงปู่ดู่ และหลวงปู่มั่น ที่ได้เคยเมตตา เทศนาแก่ศิษย์จำนวนหนึ่ง.

จึง บอกไว้ว่า การที่ฆราวาสจะไปเป็นผู้แนะนำคนที่มีสภาวะธรรมที่ไม่เสมอกันนั้น
ควรอริยะภูมิตั้งแต่พระโสดาบันขึ้นไป เพราะจะมีแต่ได้ ไม่มีเสื่อมตามกำลัง บุญ บารมีของแต่ละบุคคล

ต้องมีวิชชา 3 เป็นอย่างน้อยในข้อ บุพเพนุวาสาญาณ รู้ว่าเขา
เคยทำกรรมดีและไม่ดีอะไรไว้ในอดีต นับแต่ปัจจุปันถอยหลังไปถึงอดีตชาติ ทำให้รู้ผลของกรรมดีและชั่ว ที่สนับสนุนหรือส่งเสริม
ต่อการ ยอมรับ...เข้าใจธรรมในหัวข้อนั้นๆ.

เช่น อดีตชาติ ของเขาและเราเป็นคู่ปรับกันมา มักจะเอาชนะกันด้วยทิฐิมานะ แม้ที่พูดไป เป็นสิงที่ถูกต้อง แต่เนื่องจากไม่ยอมรับในฝ่ายตรงข้ามมากกว่าธรรมะที่พูดกัน อาจเป็นผลส่งมาถึงชาติปัจจุบัน
แม้นจะพูดในเรื่องเดียวกัน ในเจตนาอันดี แต่พื้นฐานทางใจตั้งแต่อดีตชาติที่มีต่อกันนั้นมี อคติเสียแล้ว การสนทนาธรรม ในชาติปัจจุปันนี้ อาจกลับกลายเป็นการจุดไฟระหว่างคนทั้งคู่ .

ต้องมีเจโตปริยญาณ
เพื่อรู้ในทุกสภาวะจิต ว่ากำลังคิดอ่านสิ่งไร
สามารถปรับปรุงให้ทุกต้องตามสภาพจิตใจและภูมิธรรม ไม่ใช่การที่คิดเอาเองว่า เก่งแล้ว แบบว่าข้าถูกทั้งหมด แต่ผิดที่ ผิดเวลา ผิดบุคคล

หากทำไม่ได้ตามที่เรากล่าวไว้ดังนี้แล้ว เอ็งจงอย่าได้ตั้งตัวเป็นครู อาจารย์สอนใคร ขอให้ดำรงอยู่ในหลักพรหมวิหารสี่..
ไม่ว่าจะเป็นกับผู้ที่มีธรรมเสมอกันหรือไม่เสมอกันก็ดี หากจะทำ ก็ขอให้เป็น การบรรยายธรรม สนทนาธรรมของพระพุทธองค์ในกาลอันสมควรเท่านั้น
หากเอ็งโชคดีได้เจอผู้ที่มีธรรมอันละเอียดกว่าเอ็ง, เอ็งก็พึงสำรวม ระวัดระวัง กายจาวาใจให้ดีเอาเถิด และพึงขอธรรมจากท่านเอา.

ขออนุญาติยกตัวอย่าง หลวงตาม้า ท่านก็เคยสอนลุกศิษย์ ว่า...
สร้างบารมีโดยโปรดพวกผีเทวดา ดีกว่ายุ่งกับคน
ซึ่งลุกศิษย์ได้กราบเรียนถามเหตุผลว่าเพราะอะไรแล้วก็ได้คำตอบมาว่า พวกผีหรือจิตวิญญาณ เป็นทิพย์ใดๆ เมื่อเราแผ่กุศลให้ ....
เขาจะเปลืยนภพภูมิ หรือเห็นผลของบุญกรรมโดยทันทีทันใด แต่ คนจำนวนมาก มีตาไว้ดูแต่สิ่งที่เป็นกิเลส ไม่เห็นผลของบุญบาป ในส่วนละเอียด
การนำธรรมอันดีไปให้เขา เลยกลายเป็นการ ก่อกรรม ก่อเวรอันใหม่ขึ้นมาอีก.

ยกตัวอย่างชาผ้เขียน
ที่ฝืนคำครู อยากชี้แนะผู้อื่นตามกิเลสตัวเอง ผลที่ได้ก็
เหมือนเป็นการจุดไฟระหว่าง ตังเองและคนหลายๆคน แม้พวกเขาไม่แสดงออกทางกายและวาจาตอบโต้มา แต่มโนกรรมก็ได้เกิดขึ้นแล้ว.
แม้นกระทั้ง การยกอ้าง คำสอนของครูอาจารย์มา อันเกิดจากจิตอันเป็นอกุศล ก็ไม่สมควรทำ. แทนที่จะตั้งอยู่ในพื้นฐานของความเมตตา ความจริงใจที่จะถกสนทนาธรรมของพระพุทธองค์

ยกตัวอย่างซ้อน
เช่นการที่เราโกรธใครสักคนเพราะเขาไม่เข้าใจเรา หรือเพราะเขาด่าว่าเรา เราก็เห้นแต่ความผิดของเขา แต่ลืมดูตัวเอง
เราจึงไม่รู้จะทำอย่างไร แต่หงุดหงิดแล้ว เพราะไม่มีพรหมวิหาร4ให้มั่นคง ก็รีบอ้างคำสอนของครูอาจารย์มาสอนเขาใส่เขาเพื่อทำให้เขาสำนึก และรู้สึกมากกว่า ที่จะทำออกมาด้วยความเมตตาจริงๆ.


(i) พูดอีกนัยหนึ่งคือ ใช้ธรรมะ ปกป้องอัตตาของตัวเอง
ชาเคยเป็นมาแล้ว อยากให้ทุกคนดูตรงนี้ให้เห็นละเอียดด้วยค่ะ
หากใครเคยอ่านเรื่องมังกรหยกภาคเตียบ๋อกี๋น่ะ แม่ชี มิกจ๊อซือไถ่ที่เป็นอาจารย์ของจิวจี้หยกน่ะค่ะ ที่อ้างแต่คุณธรรม แต่ฆ่าแบบว่า ข้าจะฆ่าอย่างดียว


ป.ล.คำ ว่า "เอ็ง" นี้ ครูบาอาจารย์ท่านอื่นที่ได้กล่าวกับชาเมตตาสั่งสอน นะคะ ไม่ใช่คำที่หลวงตาม้าเป็นผู้พูดชาเองจะไปเปลื่ยนคำพูดท่านก็กะไรอยู่


สาธุ ค่ะ ทุกท่าน

 

การช่วยคนที่ตกเหวอยู่ข้างล่างนั้น ผู้ที่ช่วยอยู่ข้างบนหากเข้าใจ(จิตอันละเอียด) ก็จะเห็นได้ว่า
๑)ไม่สมควรที่จะออกแรงดึงเมื่อได้หย่อนเชือกลงไปแล้ว
๒)เขาเพียงหาที่มัดเชือกด้านบนที่แข็งแรงมั่นคงพอที่จะให้คนข้างล่างดึงเชือกเพื่อปีนขึ้นไปเอง เพราะไม่เช่นนั้นคนข้างล่างจะมองไม่เห็นความสำคัญของการมีเชือกว่ามีไว้ทำไม
๓)คนข้างบนเพียงแต่คอยพูดกระตุ้นให้เกิดแรงฮึดที่จะปีนขึ้นไปถึงข้างบนให้ได้ในบางครั้งคนข้างบนอาจจะพูดจี้จุดใจดำบ้างก็เพื่อให้คนข้างล่างหูตาสว่างขึ้นชัดเจนขึ้นจนมีกำลังใจเต็มที่และสามารถปีนขึ้นไปข้างบนได้เท่ากับรอดชีวิต

แต่ถ้าเปรียบกับคนในปัจจุบันจะมีใครสักกี่คนที่จะเข้าใจและเห็นความสำคัญของเชือก

และจะมีใครสักกี่คนที่จะยอมรับในคำพูดของคนคนหนึ่งที่พูดทิ่มแทงใจดำของเขาสิ่งที่เขาเห็นได้ตอนนั้นก็คือมีแต่ความโกรธโทสะมากมาย(เท่ากับว่าจิตของเขาเต็มไปด้วยความหยาบ) แล้วเขาจะเห็นความหมายแห่งธรรมที่อยู่เบื้องหลังคำพูดที่ทิ่มแทงใจดำได้อย่าไร

คำตอบก็คือจิตเขาละเอียดมากพอหรือยังเท่านั้นเอง

สักกายะทิฏฐิคืออะไร มานะคืออะไร ก็ลองพิจารณาดูกันนะครับ

 

พุทธะ ไม่โปรดสัตว์ที่ไม่มีบุญสัมพันธ์

 

คุณของพระรัตนตรัยหาประมาณไม่ได้
ศีลสามัญญตา ทิฐิสามัญญตา น่าศึกษา
สัมมาจริยา อิทธิปาฏิหาริย์ อาเทสนาปาฏิหาริย์ อนุสาสนีย์ปาฏิหาริย์ มีประโยชน์ตามกาละเทศะ จะมีกำลังใจบารมีศึกษาปฏิบัติให้ได้ผลดืได้อย่างไรหนอ
สาธุในคุณธรรมความดีสติปัญญากำลังใจของทุกท่านครับ

 

ขออนุโมทนาบุญด้วยครับ กับคำสอนของหลวงปู่ฯ ผมสรุปเอาเองว่า หลวงปู่ฯสอนให้เราใช้ปัญญาพิจารณาก่อนจะกระทำสิ่งใดๆก็ตาม เพื่อความไม่ประมาทครับ...ธรรมรักษา(อุดร)

 

เชือกไม่พอนาครับ
.............................................

เขาไม่สนใจเชือก ต้องหาเบ็ดแทนแล้ว ใส่ "เหยื่อเข้าไป"
หมับติดเบ็ด ค่อยดีงเข้ามา ถ้าไม่ดีงเขามาใครจะช่วยเขาได้
อย่างน้อยๆ เขาอุตสาห์ปรากฏให้เราเห็นแล้ว แสดงว่าครั้ง
หนึ่งในอดีตชาติ เราปรารถนาการช่วยเหลือจากเรา ต้องช่วยครับ


งงพูดไรหว่า??

 

แหม.. ลึกซึ้งนะจ๊ะเนี๊ย..
เข้าใจนำเนื้อหามาอ้างอิง
อนุโมทนา สาธุ สาธุ
(bb-flower (bb-flower (bb-flower

 

โมทนา สาธุ ครับ
เพิ่งทราบเหมือนกันว่าสิ่งเหล่านั้นเป็นการกระทำที่ไม่ถูกต้อง

 

อนุโมทนา สาธุ

(verygood) ขออนุโมทนา สาธุ ด้วยคะ กับธรรมคำสั่งสอนของหลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ เกี่ยวกับการกระทบกระทั่งกันของสังคมคนปฏิบัติธรรม ซึ่งที่พวกเราชาวปฏิบัตธรรมทุกท่าน ทุกคนควรระลึกถึงตลอดเวลา และตัวดิฉันเองก็เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง เพราะได้ไปรวมปฏิบัติธรรมเฉลิมพระเกียรติ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว มาด้วย ก็ได้ เห็น การกระทบกระทั่งกันด้วยเหมือนกัน ก็ทำได้แต่นึกเตือนท่านๆนั้นอยู่ในใจ ว่าอย่าว่ากันเลย เรามาปกิบัติธรรมเหมือนกัน จริง ๆ น่าจะเอาสื่งที่ไม่พึงใจนั้น ๆ มาเป็นประโยชน์ในการฝึก กำลังจิตตัวเราเอง ให้รู้จักว่าอุเบกขา น่าจะช่วยได้อีกทาง ลองมองในแง่บวกดูซิคะ จิตใจเราก็จะเย็นขึ้น

 

ผมเห็นว่า ไม่ใช่ไม่ถูกต้องครับคุณพัชรวัมน์

เพียง บางกรณี ทำไม่ถูกต่อ กาละ เทศะ บุคคล ผลที่ออกมาเลย
มีการกระทบกันบ้าง ทางกาย วาจา ใจ

 

ขออนุโมทนาสาธุครับ

กราบเท้าหลวงปู่ดู่ด้วยความเคารพอย่างสูง

 

ขอกราบพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ และอนุโมทนากับบทความครับ

 

โอ้โห แล้วที่ผ่านมา ผมไปก่อไฟไว้กี่กองแล้วเนี่ย? หรืออาจไม่ได้ก่อ ?
ช่างมันๆๆๆ เริ่มใหม่ๆๆๆ

ขอบคุณมากๆสำหรับกระทู้นี้ครับ

 

ลึกซึ้งยิ่งนักครับ ศิษย์พี่ ปานโสม ^_^
ที่ใดมีสังคม ที่นั่นย่อมมีความเห็น... / ใบไม้ในกำมือนั้น เทียบกับไม้ทั้งป่า ยังห่างไกลกันนัก /การจุดไฟนั้นถ้าจะเผาคนอื่นล่ะก็ มันจะเผาตัวเราเองก่อนเสมอ...แต่ถ้าไฟที่จุดนั้นเราจุดเพื่อเผากิเลสในใจเราแทนเผาคนอื่น สุดท้ายไฟร้อนที่ไม่อาจจะดับได้ จะกลายเป็นไฟเย็น / วิหคเพลิง เผาตัวเองแล้วเผาอีก เผาจนไฟที่ร้อนแรงนั้นกลับกลายเป็นไฟเย็น / ที่ไม่อาจจะเผาผลาญมันให้ร้อนรุ่มอีกต่อไป / จิตของมันจึงเป็นจิตอมตะ / อีกาเห็นดังนั้นจึงคิดว่า...ถ้าตัวมันเองบินเข้ากองไฟ...มันจะกลายเป็นดังวิหคเพลิง / แต่มันกลับกลายเป็นอีกาย่างหอมฉุยซะนี่ / นั่นเพราะมันเข้าใจผิดคิดว่ามันเหมือนวิหคเพลิง /

 

การมองเห็นแต่ส่วนที่ผิดพลาดของคนอื่นล้วนไม่สำคัญ ตัวเราได้มองเห็นความผิดพลาดของตัวเราสำคัญกว่าแน่นอน

ทำไมเราถึงมองแต่สัมมาจิตของตัวเองอย่างเดียว ทำไมเราไม่มองตัวมิจฉาจิตให้เห็นให้ได้เล่า หรือคิดว่าตัวมิจฉาจิตของเรานั้นมันไม่มีแล้วหรืออย่างไร

ระวังเราอาจจะถูกจิต...หลอกให้ทำผิดได้ง่ายๆ แล้วเราก็จะไม่เข้าใจว่าทำไมตัวเราไม่ก้าวหน้าทางด้านการฝึกจิตฝึกธรรม


สาธุ สาธุ ในคำสอนของหลวงปู่ดู่ อย่างสุดจิตสุดใจ

ขอบคุณในการให้ความสว่างของคุณชา และ สหายธรรมทุกๆท่าน

 

อีกาอีกตัวเห็นหงส์ขาวเล่นน้ำในสระก็นึกในใจ อันตัวเรานี้ทำไมมันไม่เหมือนเขาหนอ ว่าแล้วน้องกาก็ลงไปแช่น้ำอยู่นานสองนาน มันก็ไม่ขาวเหมือนเขาสักที มันเลยคิดในใจว่า แม้ตัวจะดำแต่ถ้าใจมันไม่ดำ มันก็เป็นหงส์ในจิตวิญญาณ

 

<!-- / message --><!-- sig -->

(i) ชาอ่านแล้วหัวเราะท้องแข็ง ดูไปดูมาเหมือนจะไม่เกี่ยวกับหัวข้อกระทู้...แต่มองให้ลึกๆ อ้อ มันก็ข้อเดียวกันนี่แหล่ะ

แต่ อีกาย่างหอมฉุยๆ นี่ สุดยอดคิดได้ไง

ป.ล.พี่-น้องเขาฝากบอกมาว่า กระทู้ไหนที่ท่านพ่อมดโลจิเข้าไป รับรองเป็นยำใหญ่ใส่สารพัด ไม่เชื่อลองไปอ่านกระทู้เธอดู <!-- / message --><!-- sig -->

 

ลึกซึ้งมากครับ



555555

พ่อมดโลจิ เก็บของดีไว้เยอะนี่นา