เรื่องเด่น บันทึกการเดินทาง "จันทราประดับผืนทราย"

ออกมาได้ ๕ นาทีก็ต้องกลับรถ คุณนายสมหวังลืมโทรศัพท์..!
แต่พอเห็นรถขากลับก็เปลี่ยนใจ กลับรถเถอะ..ไม่เอาแล้ว..!




พ้นเมืองปุ๊บก็เป็นภูมิประเทศแบบทะเลทราย ยอดเขาหิมะทำลิบ ๆ ทางซ้ายนั่นคือฉีเหลียงซาน (คีเลี้ยงซัว)




ที่ไหนมีทะเลทราย ที่นั่นมีน้ำมัน..!






ขึ้นทางด่วนมุ่งหน้าไปเมืองตุนหวง






มองไปทางไหนมีแต่ฟ้าจรดทราย เขาเลยเอาแรงลมมาผลิตไฟฟ้า


อูลู่มู่ฉีที่เราจะไปในอีก ๒ วัน ยังห่างไปอีก ๙๙๐ กิโลเมตร​

 

เวลา ๑๐.๓๘ น. (เมืองจีน) แวะเมืองปู้หลงจี๋ เพื่อเข้าห้องน้ำ แม้แต่รถบรรทุกเครื่องบินก็ยังแวะ..!












พลขับต้องพัก ๒๐ นาทีตามกฎหมาย จึงไปเดินสำรวจรถบรรทุกสินค้าแทน




มะ..ไปดูทรายกันต่อ..!


อีก ๑๕ กิโลเมตรจะถึงเมืองกวาโจว


ตุนหวงอีก ๙๓ กิโลเมตร


จุดพักรถเมืองกวาโจว




จากเหมาเกอปี้ (ทะเลทรายที่มีต้นหญ้า) มาเป็นเฮยเกอปี้ (ทะเลทรายสีเทา)


ก็อุตส่าห์ทนอยู่นะ..!


นั่งรถยังนั่งจนเบื่อ สมัยก่อนเขาเดินกันเป็นเดือนเป็นปีหรือหลาย ๆ ปี..!


เข้าใกล้ตัวเมือง เริ่มมีสีเขียว ๆ แล้ว


มีความพยายามปลูกต้นไม้สู้กับทะเลทราย






ออกจากทางด่วนเข้าสู่เมืองตุนหวง


เริ่มมีสีสันขึ้นเรื่อย ๆ


ตู้ควบคุมไฟจราจรซ่อนอยู่ข้างทาง


ประตูเข้าเมืองตุนหวง​

 

เวลา ๑๒.๑๓ น. (เมืองจีน) เข้าภัตตาคารก่อนถึงตัวเมือง เจอเหล้า ๒ โอ่งต้อนรับ
พร้อมกับเฟยเทียนหนี่ (นางฟ้า) แห่งถ้ำตุนหวง
แต่ที่เรียกเสียงปรบมือสนั่นคือน้ำแข็งกับน้ำอัดลม..!
































วันนี้มีเนื้อแกะด้วย มีแต่คนรังเกียจหลวงพ่อเลยเหมาคนเดียว..!​

 

อิ่มแล้ววิ่งไปถ้ำโม่เกาคู ๕ นาทีก็ถึงแล้ว เดินตากแดดฝ่าคนอย่างกับหนอนเข้าไปซื้อตั๋ว












มีเวลาเหลือก็พาเสียเงินจนได้..!






กรุ๊ปทัวร์ต้องไปยืนรอเวลา






เอ๊กซเรย์กระเป๋า ตรวจตั๋วกับพาสปอร์ต ผ่านการสแกนใบหน้าถึงจะเข้าไปได้




รอชมวิดีโอแนะนำความเป็นมาของเมืองตุนหวง​

 

ชมวีดีโอ ๒ เรื่อง ๒ ห้อง เรื่องละประมาณ ๒๐ นาที เกี่ยวกับเมืองตุนหวงและการก่อสร้างถ้ำโม่เกาคู แล้วออกมาขึ้นรถไปดูของจริง




แม้ว่าจะไกลแต่ถนนโคตรดีเลย..!








รถวิ่งไป ๑๖ นาที ลงแล้วเดินเข้าไป พวกเราต้องมานั่งรอมัคคุเทศก์ภาษาต่างประเทศ
เขารับรอบละ ๖,๐๐๐ คนเท่านั้น..!




ใส่หูฟังแปลภาษา สแกนเข้าระบบ




มัคคุเทศก์ให้ข้อมูลว่า "ห้ามถ่ายรูปเด็ดขาด..!"​

 

โอเคค่ะ ตามนั้นเลย
















กลับออกมา เดิน..เดิน..เดิน.. ขึ้นรถวิ่งย้อนกลับมา ๑๖ นาที มาถึงยังมีคนรอขึ้นอีกเพียบเลย..!








เดิน..เดิน..เดิน..มาขึ้นรถที่ลานจอด




เข้าเมืองตุนหวงไปตลาดซาโจว​

 

ซื้อของด้วยกล้อง ได้ทุกอย่าง สตางค์อยู่ครบ






แดดตอน ๑๙.๐๕ น. ของที่นี่


เวลา ๑๙.๔๐ น. (เมืองจีน) รถบัสมารับไปที่พัก​

 

เวลา ๑๙.๕๐ น. (เมืองจีน) ถึงโรงแรมเทียนเหอ






ห้องพักสำหรับคืนนี้​

 

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันจันทร์ที่ ๒๓ มิถุนายน ๒๕๖๘

​

 

วันอังคารที่ ๒๔ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๖๘


อากาศเช้านี้ที่โรงแรมเทียนเหอ เมืองตุนหวง อยู่ที่ ๒๓ องศาเซลเซียส


"เสบียงบุญ" วันนี้










เวลา ๐๖.๑๐ น. (เมืองจีน) ออกไปเดินตากอากาศหน้าโรงแรม เย็นสดชื่นดีมาก






ห้องอาหารเปิดก่อนเวลา ๒๐ นาที






อิ่มแล้วเดินดูฟ้าดูดินต่อ
























ชวด = หมู, ฉลู = ห่าน, ขาล = เงาะ, เถาะ = ตะโขง. มะโรง = เข่ง, มะเส็ง = เหี้ย, มะเมีย = แย้, มะแม = กระรอก, วอก = กะลา. ระกา = ล่อ, จอ = ตุ่น,
กุน = ตะกวด






เวลา ๐๘.๓๕ น. (เมืองจีน) เดินทางไปหมิงซาซาน ที่มองเห็นอยู่ลิบ ๆ
​

 

๕ นาทีมาถึงลานจอดรถ






เดิน..เดิน..เดิน..ไปซื้อตั๋วขี่อูฐ




ระหว่างรอซื้อตั๋วก็ถ่ายรูปไปก่อน






จัดหนักจัดเต็มแบบนี้แน่ใจหรือว่าจะขี่อูฐ ?










รับตั๋วเข้าพื้นที่ คนละ ๑๑๐ หยวน ผ่านเครื่องสแกนเข้าไปใส่ถุงเท้ากันทราย แล้วถ่ายรูปหมู่​

 

ซื้อตั๋วเพื่อขี่อูฐอีกคนละ ๑๓๐ หยวน เจ้าของอูฐยืนกรานว่าหลวงพ่อต้องขี่ "อูฐขาว" เท่านั้น..!










ตากแดดเกือบชั่วโมงก็มาถึงปลายทาง หลวงพ่อช่วยแมลงที่ติดอยู่ในกลุ่มด้าย แต่คนอื่นวิ่งเข้าใส่ร้านชานมไข่มุก..!
























ชี้จุดนัดพบ ให้เวลา ๑ ชั่วโมง ชื่นชมกับดวงจันทร์บนผืนทรายให้เต็มที่
​

 

กลับมาจุดนัดพบ เข้าห้องน้ำแล้ว ขึ้นรถแบตเตอรี่ออกมาด้านนอก เดินไปลานจอดรถ ผ่านร้านขายของที่ระลึก ขึ้นรถบัสไปร้านอาหารกลางวัน​

 

กลับมาจุดนัดพบ เข้าห้องน้ำแล้ว ขึ้นรถแบตเตอรี่ออกมาด้านนอก เดินไปลานจอดรถ ผ่านร้านขายของที่ระลึก ขึ้นรถบัสไปร้านอาหารกลางวัน​

 

อาหารกลางวันภัตตาคารอะรูมิไร้..!


เวลา ๑๓.๐๕ น. (เมืองจีน) เดินทางไปขึ้นรถไฟความเร็วสูง อีกสองชั่วโมงก็จากกัน จึงแจกรางวัลคนขับ อาเหมย และ คังคัง คนละ ๓๐๐ หยวน​

 

นั่งรถบัสความเร็วต่ำ ไปขึ้นรถไฟความเร็วสูงที่เมืองหลิวชวน






แจกตั๋วรถไฟ อำลาอาลัย "ถึงจะพูดไม่ค่อยรู้เรื่อง อาเหมยก็ดีใจที่ได้พบกับพวกท่านทุกคน..!"








สถานีรถไฟความเร็วสูงหลิ่วชวน ผ่านการตรวจเข้มพอ ๆ กับสนามบิน..!




มีเครื่องขายตัวอัตโนมัติและร้านขายของสะดวกซื้อด้วย




ห้องน้ำสะอาดจนผิดวิสัย..!​

 

เวลา ๑๖.๕๐ น. (เมืองจีน) เข้าแถวรอตรวจตั๋วและพาสปอร์ต จากนั้นลงใต้ดินไปยืนเข้าแถวรอให้รถไฟเข้าเทียบชานชาลา








พอรถไฟเทียบชานชาลา ก็ต้อง "ลุย" กับกองทัพแดง ขึ้นรถได้ก็ฝนตกพอดี
ขอบคุณ "ท่านอูฐ" สำหรับกู๊ดเซอร์วิส


ที่เห็นเป็นเส้นดำ ๆ ตรงขอบฟ้า คือขบวนรถไฟขนส่งสินค้า


เวลา ๑๘.๐๐ น. (เมืองจีน) เติมเต็มทราเวลแจกอาหารเย็นทุกคน แต่..ไม่ถวายพระ..!


เวลา ๑๘.๒๐ น. (เมืองจีน) ผ่านทุ่งกังหันผลิตไฟฟ้าด้วยแรงลม


เห็นยอดเขาหิมะอยู่ลิบ ๆ


เวลา ๑๘.๔๐ น. (เมืองจีน) ถึงเมืองฮามิ เมืองแตงหวาน


หยุดสถานีฮามิ ๒ นาที ต้องรีบส่งรูป ระหว่างทางไม่มีคลื่น ส่งงานไม่ได้


ออกเดินทางต่อ


โรงไฟฟ้านิวเคลียร์หรือเปล่า ?​

 

เอ๊ะ..อะไรแว่บ ๆ












ลงรถ รวมพล เดินลงใต้ดิน สแกนพาสปอร์ตออกจากสถานี


สาวกรี๊ซซ์ก์ก์ มารับ ชื่อออกเสียงยากมาก พวกเราเลยเรียกว่า "น้องกิ๊ก"














พาไปขึ้นรถ ศิลปะออกไปแนวตะวันออกกลาง มีซุ้งองุ่น แตงฮามื ขึ้นรถแนะนำสถานที่และโปรแกรมพรุ่งนี้​

 

เวลา ๒๑.๓๐ น. (เมืองจีน) มาถึงโรงแรม Hampton มีร้านขายของด้วย หลวงพ่อโดนเนรเทศไปชั้น ๑๘ คนเดียว..!












ห้องพักของคืนนี้


หอบผ้าทุกชิ้นไปซัก เจอหุ่นยนต์น่ารักมาก ขึ้นลงลิฟท์ได้ด้วยตนเองด้วย..!


เครื่องซักผ้าว่างพอดี ยัดเข้าไปได้ ๒ นาทีคนมารอเพียบเลย..! ขอบคุณ "ท่านอูฐ" ที่จัดสรรให้


ก่อนนอนยังได้รูปวัตถุตกแต่งโรงแรมสวย ๆ ให้ดูส่งท้าย​

 

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันอังคารที่ ๒๔ มิถุนายน ๒๕๖๘

​